روایت شیرزن‌ترین جنگ‌جوی جنگ رسانه‌ای تاریخ
تاریخ انتشار: ۱۴ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۶۷۸۴۸۰
شاید حرف از «جنگ رسانه‌ای» که به میان بیاید با خودمان بگوییم این اصطلاحی است که این روزها باب شده اما جالب است بدانید قدمت جنگ رسانه‌ای را گزاف نیست اگر بگوییم به واقعه‌ی عاشورا نیز می‌رسد! اما چگونه؟
یزید پس از ناامیدی از بیعت امام حسین(ع)، نامردانی که شمشیر زیر احرام بسته بودند را برای ریختن خون امام عازم مکه کرد اما امام(ع) برای جلوگیری از هتک حرمت خانه‌ی خدا از مکه خارج شده و به سوی عراق که دعوت‌نامه‌های مردمانش را با خود به همراه داشت پیش رفت و جنگ رسانه‌ای نیز از همان‌جا کلید خورد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اگر کاروان امام حسین(ع) به عراق می‌رسید و وارد شهرهایش می‌شد چه اتفاقی می‌افتاد؟ قطعا جمعیت چند ده هزار نفری کوفه، بر گرد حسین بن علی(ع) که حق‌گوترین رسانه‌ی آن تاریخ بود حلقه می‌زدند و تابع فرمان او می‌شدند؛ پس ابن زیاد با توجه به این شرایط، باید ورق‌های جنگ رسانه‌ای را به نفع کاخ‌نشینان برمی‌گرداند؛ به همین دلیل او به امام حسین(ع) نه تنها اجازه‌ی ورود به کوفه را نداد بلکه حتی بازگشت به مکه یا هر منطقه‌ی مجاور آن را نیز ممنوع کرد، اما چرا و دلیل این تصمیم ابن زیاد چه بود؟
یک: اگر امام حسین(ع) وارد کوفه می‌شد با توجه به سخنانی که در مسیر مکه تا عراق گفته و به گوش مردم رسیده بود_همان‌ها که فرمودند برای امر به معروف و نهی از منکر و طلب اصلاح در امت جدشان قیام کرده‌اند_پس قطعا ورودشان به این شهر، بی اصلاح و بدون حذف مُهره‌های فاسد کوفه نمی‌بود و مردم نیز که از ظلم و ستم یزیدیان به ستوه آمده بودند و هیچ تهدید جانی و مالی از جانب حکومت را بر سرشان نمی‌دیدند مشتاقانه به سوی مردی که دعوتش گرفته بودند می‌شتافتند و ابن‌زیاد خلع می‌شد.
دو: و اما مکه؛ اگر امام حسین(ع) به مکه یا همان سرزمین آبا و اجدادی‌اش برمیگشت قطعا پیروز جنگ هم خود ایشان بود، چرا که بنی‌هاشمی که در هنگام خروج از بیم جان او را همراهی نکرده بودند در جوار کعبه با همراهی نیروهای مردمی می‌توانستند پشتیبان مقبولی باشند.
سه: در این میان، امام حسین(ع) گزینه‌ی سومی را نیز پیش رویشان نهاد که بازگشت به جایی جز کوفه و مکه بود اما این نیز برای ابن زیاد گران تمام می‌شد چون دوستداران امیرالمومنین علی بن ابی طالب(ع) در بین عشیره‌ها، بیابان‌نشین‌ها، عجم‌ها، یمن و جغرافیاهای اطراف مکه چه بسا حقیقی‌تر و بیشتر بود و طبق مستندات تاریخی، بسیاری از آن‌ها پس از شنیدن خبر حرکت امام(ع) از مکه به سمت عراق، قصد یاری رسانی به ایشان کرده بودند اما بُعد مسافت آن‌ها را پس از واقعه‌ی عاشورا به قتلگاه کربلا رساند.
در نتیجه می‌بینیم که ابن زیاد بهترین انتخاب را داشت چون درست‌ترین جغرافیا را برای پایان دادن به راه علی بن ابی طالب(ع)، در کشاندن فرزندش حسین(ع) به کربلا دید، سرزمینی دورافتاده و بیابانی که پس از سر بریدن حسین(ع) و تاختن بر پیکر مبارکش، آنقدر شن‌های روان و آفتاب سوزانی داشت که هیچ اثری از او باقی نمانَد و خبری از واقعه به گوش کسی نرسد، حال اگر مدت‌ها بعد کسی سراغی از حسین بن علی را میگرفت همان‌گونه که گفتند، می‌گفتند خارج شده‌ای از دین بود که به شمشیر جدش کشته شد!
اما استراتژی پویای حضور یک «زن» تمام نقشه‌های کاخ‌نشینان را نقش بر آب کرد و حضرت زینب(س) با وجود ریختن خون و هجوم آتش توانست پیروز نهایی این جنگ رسانه‌ای شود، جنگی که پیروزی‌اش از لحظات عبور دادن کاروان زنان و کودکان و یتیمان امام حسین(ع) بر قتلگاه پیکرهای تکه تکه و به سوی شام رقم خورد.
ولی چه شد که زن‌ها و کودکان را از کنار پیکرهای خون‌آلود و ارباً اربا گذراندند؟
یک: از نظر روانشناسی، ساختار روحی زن لطیف‌تر از مردان است تا جایی که امام علی(ع) در این رابطه فرموده‌اند: «الْمَرْأَةَ رَیْحَانَةٌ وَ لَیْسَتْ بِقَهْرَمَانَةٍ» یعنی زن به مانند گل است نه یک جنگجو؛ البته این به معنای ضعف این جنس نیست بلکه این لطافت روحی ریشه در خلقت زیبای او دارد که با نگاهی متفاوت و دلنشین به اطراف می‌نگرد، حال همین زن را آورده و از کنار صحنه‌های دلخراش عبور می‌دهند تا بی‌تاب شود، بر سر و صورتش بکوبد، سخن به گلایه بگشاید و حتی به تعبیر علم پزشکی امروز، دچار شوک و حمله‌های عصبی شود که او را از حالت استوار طبیعی‌اش خارج کند، آن‌ها می‌خواستند این حالت را در دختر امیرالمؤمنین(ع) پدید آورده و به تماشایش بنشینند.
دو: این حرکت چه بسا موجب مرگ کودکان حسین(ع) می‌شد، چرا که صحنه‌ها بیش از اندازه رعب‌آور بود.
سه: زنی، دختری و مادری که همسر، پدر و پسرش را پیچیده به خون، تکه تکه و سر بریده ببیند قطعا علاوه بر حزن و ماتم دچار یک نوع سرشکستگی خواهد شد، سرشکستگی از اینکه مردانشان از دم تیغ گذشته‌اند و حال تنهایند و اسیر، در نتیجه راه حل خوبی بود تا زبان و دهان زنان سخنور بنی هاشم را بر هر گونه خطابه و شعار و تبیینی ببندند.
اما حضرت زینب(س) چگونه توانست بر این جنگ رسانه‌ای که کاروانی از زنان و کودکان داغ‌دار را نشانه رفته بود غلبه کند؟
زنان و دختران و کودکان اباعبدالله(ع) ایستادند و حضرت زینب(س) به سوی قتلگاه پیش رفت تا به امام حسین(ع) رسید؛ همه‌ی چشم‌ها در انتظار یک حزن خواهرانه و شیون زنانه بود اما حضرت زینب(س) می‌خواست به آن‌ها که دلاوری پسران علی بن ابی طالب(ع) را در صحنه‌ی کربلا دیده‌اند، شیرزنی دخترش را نیز نشان دهد.
صحنه‌ی دردآوری است، زینب(س) دست زیر پیکر خونین برادر برد، اینجا دیگر امام حسین (ع) برادرش نبود، اینجا دیگر او یک خواهر دل‌شکسته نبود، اینجا حرف رسالت است و اویی که در قتلگاه به پیامبری رسید؛ دست به زیر پیکر امام حسین (ع) بُرد و یک تکه را رو به آسمان گرفت: «اللهم تقبل منا هل قربان!» یعنی خداوندا، این قربانی را از ما بپذیر.
نمی‌گوید چرا کشتید، چرا زخمی کردید، نه؛ بلکه تکه‌های بدن امام حسین (ع) را رو به آسمان گرفت و عذر خواست اگر قربانی راه امر به معروف و نهی از منکرشان کم بود!
چشم سپاه گرد شد، اللهم تقبل منا هل قربان یعنی چه؟ یعنی آهای شمر و خولی، آهای عمر بن سعد و آهای تمام ظالمانی که یزیدهایی به امتداد تاریخید، این ما بودیم که برای احیای اسلام و انسانیت قیام کردیم و مفتخریم و بدانید اگر در مسیرمان، بیش و بهتر از برادرم حسین را داشتیم هم می‌بخشیدیم؛ به خدا سوگند این اگر جنگ رسانه‌ای نیست پس چیست؟
ما همگی به تک تک این لحظات و سخنان و صبوری‌ها مدیونیم، ما به پیامبری چون حضرت زینب(س) که سنگینی تاریخ را صبورانه به دوش کشید مدیونیم و این دِین ادا نمی‌شود مگر به ادامه‌ی مبارزه در میدان این جنگ رسانه‌ای، که والله جبهه‌های حق و باطل کماکان روبه‌روی هم‌اند و محتاج سرباز و سردار؛ و فراموش هم نباید کرد وعده‌ی شیرین خداوند را که: «کَمْ مِنْ فِئَةٍ قَلِیلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً کَثِیرَةً بِإِذْنِ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ مَعَ الصَّابِرِینَ.»
منبع: فارس
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردیمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: حضرت زینب واقعه عاشورا جنگ رسانه ای حضرت زینب س امام حسین ع ابن زیاد امام ع
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۶۷۸۴۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رسانه‌ها بر ترویج حدیث اهل بیت(ع) سرمایه‌گذاری بیشتری کنند
نایب رئیس مجلس خبرگان رهبری خطاب به رسانه‌ها گفت: رسانه‌ها بر ترویج احادیث اهل بیت (ع) سرمایه‌گذاری بیشتری کنند، زیرا رسانه می‌تواند به عنوان زبان گویای انتقال پیام آن بزرگان نقش‌آفرین باشد. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، آیت‌الله سید هاشم حسینی بوشهری، رئیس جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، در مدرسه علمیه حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) گفت: در بین امامان ما امام صادق (ع) به عنوان شیخ الائمه شناخته می‌شود، زیرا مطابق آنچه مشهور است، ایشان در سن 65 سالگی توسط ایادی منصور دوانیقی با زهر به شهادت رسیدند و تقریباً یکی از طولانی‌ترین زمان‌ها فرصت طلایی امامت حضرت به مدت حدود 30 سال بود.
استاد حوزه علمیه از اوضاع اجتماعی و سیاسی دوران امامت امام صادق (ع) یاد کرد و گفت: نابسامانی‌های سیاسی و انتقال قدرت از امویان به عباسیان، مسئله تعدد مذاهب فقهی، انحرافات فکری و گسترش فساد و اباحی‌گری از عواملی بود که در آن زمان وجود داشت.
او از دو اقدام مهم امام در آن شرایط یاد کرد و گفت: آن حضرت از یک سو سرمایه‌گذاری برای تربیت نخبگان انجام دادند تا این‌ها بتوانند جامعه را با فرهنگ نورانی اهل بیت (ع) آشنا کنند و از سوی دیگر به تربیت در سطح عمومی جامعه پرداختند که این نکته باید برای جامعه امروز ما نیز جنبه الگویی داشته باشد. خود امام(ع) و شاگردان حضرت در رابطه با تربیت انسان‌های شایسته در سطح عموم اقدام کردند.
نایب رئیس مجلس خبرگان رهبری به فضای سنگین در دوران پیش از امامت امام صادق (ع) اشاره کرد و ادامه داد: قبل از این دوران، دشمنان فضای سنگینی در جامعه ایجاد کرده بودند به گونه‌ای که ائمه ما نمی‌توانستند در آن فضا به نشر احکام دین بپردازند. ولی این فرصت طلایی هم برای امام باقر (ع) به وجود آمد و هم برای امام صادق (ع)، لذا اکثر روایات ما تحت عنوان «قال الباقر» و «قال الصادق» است.
ضرورت تلاش جمعی دستگاه‌ها برای ادای حق مساجد
دبیر شورای عالی حوزه‌های علمیه خطاب به رسانه‌ها گفت: رسانه‌ها روی ترویج این احادیث سرمایه‌گذاری بیشتری کنند. رسانه می‌تواند به عنوان زبان گویای انتقال پیام اهل بیت (ع) نقش‌آفرین باشد.
استاد حوزه علمیه در ادامه سخنان خود به تبیین حدیثی از وجود نورانی امام صادق (ع) پرداخت و گفت: حضرت می‌فرماید «مَعاشِرِ الشّیعَةِ! کُونُوا لَنا زَیْنا، وَ لا تَکُونُوا عَلَینا شَیْنا. قُولُوا لِلنّاسِ حُسْنا، وَ احْفَظُوا ألْسِنَتَکُمْ وَ کُفُّوها عَنِ الْفُضُولِ وَ قَبیحِ الْقَوْلِ.» یعنی ای جمعیت ارزشمند شیعه! حرمت ما اهل بیت را پاس بدارید و مایه زینت و آبروی ما باشید و طوری رفتار نکنید که باعث شرمندگی ما به عنوان پیشوایان شما بشود. با ادبیات خوب با مردم حرف بزنید و از ادبیات فاخر استفاده کنید. هم حرف خوب بزنید و هم خوب حرف بزنید، زبان خود را از حرف‌های بیهوده کنترل کنید.
او خاطرنشان کرد: کلمات اهل بیت(ع) منحصر به یک زمان نیست و ما نیز امروز مخاطب این کلام هستیم. همه کسانی که تریبونی در اختیار دارند باید زبان خود را حفظ کنند. اول فکر کنند بعد سخن بگویند. انسان عاقل اول می‌اندیشد بعد سخن می‌گوید اما نادان اول سخن می‌گوید و بعد می‌اندیشد.
رئیس جامعه مدرسین حوزه علمیه قم به تبیین ایده رهبر معظم انقلاب در کتاب «انسان 250 ساله» پرداخت و اظهار داشت: استراتژی اهل بیت علیهم السلام در طول زمان بر یک اساس و هدف شکل گرفته است و آن هدف ثابت، هدایت جامعه بشری است. من توصیه می‌کنم که این کتاب را مطالعه کنید.
نایب رئیس مجلس خبرگان رهبری در پایان سخنان خود به تبیین برخی مصادیق رفتارهای امام صادق (ع) در مواجهه با مسائل مختلف در ابعاد سیاسی، اعتقادی و اخلاقی پرداخت و ضمن تأکید بر اهمیت شیوه پاسخ‌دهی به شبهات، تصریح کرد: پاسخ به شبهه گاهی نیاز به مبانی فلسفی ندارد و شیوه پاسخ به شبهه از اهمیت بالاتری برخوردار است.
انتهای پیام/
ببینید | فریادهای تهیهکننده سریالهای خاطرهانگیز رضا عطاران بر سر فرد محکوم در پرونده مرگ مشکوک زهره فکور صبور در صحنه دستگیری!